Mensen

'Ik vind Friesland prachtig, weids en romantisch.'

Over zijn, in de beginjaren moeizame weg naar succes en volle zalen schreef Bert Visscher het hilarische boek 'Dat wordt nooit wat'.

Het ruim 100 jaar oude Drentse keuterijtje wist zich dapper staande te houden.

Als schaapherder heeft Marieke van Schuppen een modern en pittig beroep: ze tilt per jaar een paar duizend kilo aan afrastering en draait de hand niet om voor een ritje met een volgeladen trailer.

‘We zijn ontzettend blij met onze keuze om hierheen te verhuizen en we hebben er veel voor teruggekregen: we hebben hier echt de rust gevonden.'

Sportspeaker Jannes Mulder en schaatstopper Carla Zielman putten graag uit hun gedeelde memoires.

Schrijver en dichter Lévi Wemoedt uit Assen is pessimist in hart en nieren, maar wel één met het vermogen om uit diepe wanhoop weer de lach tevoorschijn te toveren.

Zeep maken was bepaald geen gedroomd toekomstbeeld van de zussen, maar het kwam min of meer op hun pad.

Dat het stel in Drenthe is neergestreken, is te danken aan Marijn die vanuit haar kindertijd goede herinneringen had aan die provincie.

Zie met eigen ogen hoe je voedsel vorm krijgt en neem wat je nodig hebt. Dat is kortweg de filosofie van De Keuterij, een kleinschalige zelfoogsttuin op de grens van Drenthe en Groningen, waar de vaste klandizie ook maar meteen kakelverse eitjes, rauwe koemelk en – zo nu en dan – scharrelvlees inslaat.

‘Echt, ik had nooit verwacht dat ik hier terug zou komen. Het moest wel zo zijn.’

In Allardsoog raken Groningen, Friesland en Drenthe elkaar – bij grenspaal 25, op het bovenste puntje van de “neus” van Drenthe.