‘Aan het Wad kwamen de woorden weer terug’

Tekst: Jolanda de Kruyf | Foto: Martijn Heemstra

Langs boerensloten waar alles kwaakt, kwettert, gakt en gonst is Inge Zwerver thuis. Alles valt hier op z’n plaats. Kindertijd en toekomst, land en water, werk en passie. En voor het oergevoel dat haar inspiratie aanwakkert, hoeft de dichter nooit ver te gaan. Het geliefde Wad ligt binnen bereik en bovendien besloten in haar hart. 'Daar waar leegte ruimte schept, ontstaan de mooiste dromen.'

Ik wil wonen aan het water, waar de zon ’s avonds zakt in kabbelende golven. Je hebt mannen die zich graag terugtrekken in hun mancave, Inge Zwerver heeft háár eigen honk aan de voet van het Groningse dorpje Onderdendam gedoopt tot schrijvershuisje. Daar wiegt de wind lichte gordijnen tussen opengeslagen deuren. Voor haar blikveld sloft hondje Ollie over de houten vlonder en ontvouwt zich een idylle die elke dichter of schrijver wel zou móeten bezielen. Gemengde boeketten van madeliefjes, boterbloemen en fluitenkruid omzomen landerijen waar pony’s loom grazen en jonge geitjes mekkeren – ‘zó leuk, ik bof maar met mijn buren’. Binnen omringt Inge Zwerver (50) zich met een entourage van mooie, kleine dingen die haar blij maken; geraapte schelpen, een verrekijker, een gevonden veertje, de gebundelde zielenroerselen van Kopland, maar ook die van Austen. Want dit romantische Wadwicht is evengoed verknocht aan Engeland.

Uitlaatklep voor emoties

Ik beklim mijn berg, de dijk. Daar sta ik stil, beleef, en kijk. Ik proef het zout, ik ruik het slik, en vind mijn aller diepste ik. Als klein meisje schreef en dichtte Inge al. ‘Ik las graag en schreef zelf korte verhalen, poëzie, opstellen, had zelfs mijn eigen mini-biebje op de slaapkamer; dan kwamen familieleden een boek bij me lenen.’ Maar ja, zoals dat zo vaak gaat met het verstrijken van de jaren, de intensiteit van het dagelijkse leven slokte haar op. De zorg voor het gezin en de focus op werk drukten de dichtkunst naar de achtergrond. ‘Door de hectiek raakte ik een belangrijke hobby wat kwijt, mijn uitlaatklep voor emoties. Maar ik miste het schrijven enorm.’ Het begon aan Inge te knagen, de innerlijke stroom zocht een uitweg. ‘Dan pakte ik een moment voor mezelf en merkte dat ik me weer oplaadde. Even alleen zijn, even naar de dijk toe, de wind voelen, de geuren opsnuiven ergens tussen Delfzijl en het Lauwersmeergebied. Aan het Wad kwamen de woorden weer terug.’

Verder lezen

Meer lezen? Het volledige interview met Inge Zwerver vind je in Noorderland 2022-5, onze zomereditie. Dit nummer is nu te koop in de winkel en in onze online webshop. In dit nummer somden we de leukste zwemplekken in het noorden op, gingen we langs bijzondere watertorens en haalden we ambachtelijk ijs in Stad. Dit – en nog veel meer – lees je nu in onze zomereditie!