Snakken. Het is het Groningse woord voor opscheppen. En dat deden de rijke boeren in Bellingwolde eind 19de eeuw maar al te graag. Had de ene herenboer een paleisje neergezet, dan kon de andere grootgrondbezitter natuurlijk niet achterblijven. Regelmatig kwamen Italiaanse meesterontwerpers langs om een nog mooiere, grotere en vooral nog rijkelijker versierde villaboerderij neer te zetten. En wanneer de herenboer zijn zaakjes had overgedragen, dan werd het tijd voor een rentenierswoning. Drie gezinnen in Bellingwolde laten Noorderland meegenieten van hun woongenot.
De boerderij met bouwjaar 1886 van Piet en Inèz Georgius is echt een familiebezit. Al sinds 1907 staat hun achternaam op het bordje. Piet Louwrens Georgius zag hier in 1912 het levenslicht. En nog steeds wordt er geboerd door kleinzoon Piet, net zoals zijn overgrootvader dat ook al deed.
Piet is druk bezet. Niet alleen door de 90 hectare vruchtbare grond waar hij vanuit de huiskamer zicht op heeft. ‘Je blijft ook bezig in een huis als dit. Een aantal kozijnen en de goten zijn onlangs vervangen. En het zijn geen standaard maten, als je een deur gaat vervangen. Dan moet er altijd een timmerman bij komen,’ vertelt hij.
Ook het prieeltje in de tuin is een eeuwling en zal binnenkort onderhanden worden genomen. Het moet volgens Inèz in de stijl blijven van destijds, toen Bellingwolde nog het Wassenaar van Groningen was. En toch, als je binnen bent, dan besef je dat de boerderij aan de buitenkant groter lijkt. ‘Bedenk wel dat we geen bovenverdieping hebben. De kamers beneden hebben veel volume door de hoogte, maar we zwemmen niet in de ruimte.’
Door de verschillende generaties is er in de loop der jaren veel veranderd. ‘De verlaagde plafonds hebben we verwijderd. Dat is echt veel mooier. Het hele huis is in de afgelopen 100 jaar op zijn kop geweest. Voor- en achterkamer zijn bijvoorbeeld één ruimte geworden en alleen in de slaapkamer is nog het oude venster met houtsnijwerk gebleven,’ vertelt Inèz. Of de naam Georgius ook na de pensionering van Piet op het bordje blijft staan, dat weten ze nog niet. Want zoon Remmo (12) en dochter Marloes (14) zijn er nog niet uit of ze zullen kiezen voor het beroep van landbouwer.
De volgende woning zie je volgende week op onze website.
Bron: Max de Krijger, eigen beeld | Beeld: Max de Krijger
