Drie zussen
Volgens de legende van de juffertorens leefden er ooit drie zussen op het Groningse platteland. Dit waren vrijgezelle juffers, die graag de hort op gingen om plezier te maken. De zussen stonden bekend om hun ijdelheid en liefde voor aandacht. Aan geld hadden ze geen gebrek, en ze spendeerden het dan ook graag aan feestjes en mooie dingen. Dansen deden ze tot in de vroege ochtend, en aan morgen denken deden ze niet. Ze leefden voor het plezier, wat velen zagen als een zondige manier van leven.
Drie torens
Met de jaren verloor het feestelijke leven wat van zijn glans. Het feesten en het lonken naar aandacht bezorgden de juffers niet langer plezier, maar zorgden juist voor een eenzame leegte in hun bestaan. Ze beseften dat deze manier van leven niets meer toevoegde, en dat ze met het geld dat ze hadden uitgegeven nog nooit iets goeds hadden gedaan.
De drie zussen besloten dat zij een slechte invloed op elkaar hadden en dat ze hun leven moesten beteren. Ze besloten God te eren en uit elkaar te gaan. Daarnaast zouden ze iets goeds doen met hun geld: waar ze zich vestigden, zouden ze een kerktoren laten bouwen. Zo verrezen er in Onstwedde, Schildwolde en Holwierde drie bijzondere kerktorens met een gemetselde spits.
De Juffertorens
Volgens de legende zouden de torens identiek zijn, maar in werkelijkheid lijken ze niet zoveel op elkaar – behalve die karakteristieke stenen spits. Van de drie Juffertorens zijn er vandaag nog twee over: in Schildwolde en Onstwedde. De toren in Holwierde stortte in 1836 in en werd in 1855 afgebroken.
Of het verhaal van de zussen echt waar is, blijft een mysterie. Maar wat zeker is, is dat deze torens iconische bakens zijn op het Groninger platteland. Ze herinneren ons aan de rijke geschiedenis én de fascinerende verhalen die deze regio herbergt.
- De Verhalen van Groningen
- Marketing Groningen