Tukken tussen land en zee

Hoe toeren we de zomer door? Vieren we onze vrije dagen te voet, op de pedalen of over water misschien? De mogelijkheden zijn talloos. We kunnen steppen en skeeleren, suppen maar ook tukken. Bijvoorbeeld in de boeiende grensstreek van het Groninger en Friese land. Weer eens wat anders én je houdt het droog bij een onverhoeds buitje.

De driewielige motorrijtuigen van Tuk Tuk Lauwersoog zijn hippe gevalletjes in het straatbeeld. Een ijscoboer van Italiaanse komaf zou er beslist niet in misstaan. De frisse witte uitstraling met zwarte blokjes en twee pronte koplampen voorop zorgen voor kekke looks. Ja, daarin wil je best gezien worden. De tuktuk is waterdicht dankzij de kap, maar natuurlijk ’t allerleukst als cabrio, op een lekker zomerse dag.

Zwaaien naar Schier
Tukkend – en dan bedoelen we dus níet slapend, maar rustig rijdend in deze moderne riksja – kijk je ineens heel anders aan tegen het Nationaal park Lauwersmeer en dat snoer van fraaie dorpjes rondom. Met dit transportmiddel voel je het gemak van overdekt vervoer en de actieradius is natuurlijk een stuk groter dan op de fiets. Een ‘rondje Lauwersmeer’ tuk je zomaar in 2,5 uur, maar waarom zou je? Neem de tijd, stap zo nu en dan uit en geniet van de omgeving.

Start- en eindpunt zijn aan de kustweg in Lauwersoog, dichterbij Schiermonnikoog kom je vandaag niet. Zwaaien kan wel, naar veerboten De Rottum en Monnik, of met helder weer naar de twee markante vuurtorens aan de horizon. Wie toch behoefte heeft aan strand of tussen het tukken door even een verkoelende plons wil pakken, komt aan vasteland ook wel aan z’n trekken; rond Lauwersoog (Nieuw Robbengat) vind je tenslotte een aardig aantal recreatiestranden waar je prima kunt zwemmen en luieren, met voldoende parkeergelegenheid.

Roerig stukje water
Ooit vonden zoet en zout water elkaar in deze binnenzee, een baai op het grensvlak van Groningen en Friesland. Dat roemruchte verleden is nog overal voelbaar en tastbaar, daar doet geen afsluitdam iets aan af. In deze contreien vind je nog zeedijken en straten die Haven of Strandweg heten. Ook de naam van een lokale horecagelegenheid prikkelt de fantasie van veel passanten: Het Booze Wijf. Geen zorgen tukkers, de dames zijn hier allen goedgemutst en gastvrij. De naam is door zeelui bedacht en staat oorspronkelijk voor een roerig stukje water. Want waar de stromen van de Lauwerszee en de Waddenzee elkaar troffen, ten zuidwesten van het Brakzand, liep een geul tot wel 20 meter diep. Het was een gevaarlijk gebied, een behoorlijk ‘boos wijf’ dus.

Het voornemen om de Lauwerszee uit oogpunt van veiligheid droog te leggen, leefde feitelijk al eeuwen, maar het waren de stormvloed van 1953 en de kerstvloed van het jaar erop die maakten dat plannenmakers haast kregen. Er moest een einde komen aan de vele dijkdoorbraken. Met de bouw van een dam in 1969 werd Lauwerszee voorgoed Lauwersmeer en ontstond van lieverlee een compleet nieuw landschap rond de vroegere zeebodem. Een vogelparadijs dat zo waardevol bleek, dat het in 2003 werd aangewezen tot Nationaal Park. Ook Dark Sky Park intussen, een zeldzaam stukje Nederland waar het nog écht donker is ’s nachts. Maar voordat de schemer invalt hebben wij onze tuktuks allang weer aan de Kustweg gestald.

Bedankt voor je aanmelding! Let op: je ontvangt binnen 10 minuten een mail om jouw e-mailadres te bevestigen.

Inschrijven

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

Verder lezen? Het volledige verhaal verscheen in Noorderland 2021-5. Dit nummer is nu te koop in de winkel en onze webshop.