Tekst en foto: Kees Boele
Op olympisch niveau meespelen is van levensbelang voor elk dier. Vierentwintig uur achter elkaar, zeven dagen in de week draait de mallemolen door. Springen, klauteren, zwemmen of een evenwichtsbalk staan op het wedstrijdschema. Troostprijzen worden niet gegeven. Afvallers rest niets anders dan de hongerdood of een roemloos einde tussen malende tanden.
Noorderlanders bewegen graag. Als we niet kunnen schaatsen dan proberen we de route van de Friese Elfstedentocht zwemmend af te leggen. Het monument van het Groningse Kardinge is een serieuze klimmuur en eenmaal in je leven de Drentse VAM-berg op fietsen schijnt ook al op lijstjes te staan. Maar hoe we ook ons best doen, op de “groene Olympiade” maken we geen schijn van kans. Welk onderdeel we ook kiezen, er zullen altijd dieren zijn die ons met een grote glimlach de laatste plaats gunnen.
Meer lezen? Dit verhaal verscheen in Noorderland, 1-2019. Je bestelt 'm hier!