Families in het dierenrijk

Spinnendames eten vaak hun echtgenoot op, terwijl kauwtjes elke dag weer trouw zijn aan hun partner. Het leven in dierenfamilies bestaat uit uitersten, met alles ertussenin.

Wie weet het nog? Twee jaar geleden leek alles in de realityshow Beleef de Lente van de Vogelbescherming zo mooi: het slechtvalkvrouwtje werd elke dag gevoerd door haar liefste en ze zaten vaak gezellig naast elkaar; kopje tegen kopje. En toen verscheen een indringster. De veren vlogen in het rond en de echtgenote werd letterlijk uit het nest gekieperd. Nog geen dag later verscheen manlief weer en zonder enig gemor accepteerde hij zijn nieuwe vrouw. Wat er met zijn grote liefde gebeurd is? We zullen het nooit weten.

Ongehuwd moederschap is juist de norm bij herten. De ouders hebben alleen een band met elkaar zolang zij ontvankelijk is voor herenliefde. Voor en na de daad gaat het mannetje volledig zijn eigen gang en leeft het vrouwtje met enkele vriendinnen samen. De man leeft soms in een mannensociëteit, maar kan ook alleen rondzwerven en grazen.

Pas als het hertengewei begint te groeien, komen de hormonen los. Vooral edelherten laten dat op luidruchtige wijze weten. Grote, sterke bokken gaan dan op vrouwenjacht. Alles draait om zoveel mogelijk hinden verzamelen. Romantisch gedoe beperkt zich bij hen tot brullen, pronken en vooral heel veel stinken. Lekker rollen door eigen urine brengt elke hinde blijkbaar in verleiding. Lastig is wel dat er ondertussen ook kapers op de kust zijn. Als zij bereid is, moet er ook gelijk actie ondernomen worden voor er een ander met het vrouwelijk schoon vandoor gaat. Maar het recht van de sterkste zal altijd zegevieren. Bullebakken doen het beter dan schuchtere knapen. Na enkele weken zijn de heren dan ook volledig uitgeput. Ze trekken weg en laten de dames weer alleen achter met groeiende embryo’s, verborgen in hun warme buik.

Meer lezen over dierenfamilies? Het volledige verhaal verscheen in Noorderland 2020-8. Dit nummer is nu te koop in de winkel en in onze webshop.