Dierenliefde als levenswerk

Tekst: Jolanda de Kruyf | Foto: Gert Tabak

Halverwege de ochtend is het spitsuur in de kantine, epicentrum van De Fûgelhelling. Wie doet wat, jongens? Er moet een gebroken eendenpoot gespalkt, een houtduif naar de eerste opvang gebracht en een gewonde egel schoongemaakt. Oh ja, en is die beller wel de rechtmatige eigenaar van een gevonden valkparkiet...?

De valkparkiet in kwestie heeft een opvallend uiterlijk kenmerk: een vergroeide snavel. Dus weet Hetty Sinnema wel raad met “eigenaren” die zich spontaan melden om het dier op te halen. Ze sommeert een van de vrijwilligsters: ‘Vraag eerst aan de beller hoe zijn valkparkiet eruit ziet. Laat hem het dier duidelijk beschrijven; is-ie helemaal wit, zijn er bijzonderheden? Als hij nee zegt, weten we dat dit niet zijn vogel is.’



Benieuwd naar het complete verhaal over de bijzondere opvang? Het verhaal verscheen in Noorderland, 2018-6. Je bestelt 'm hier!