Het verhaal van de schurk Roege Wilt: 'Zijn daden waren gruwelijk'

Roege Wilt

In de donkere, mistige tijden van de late 15de eeuw werd in het dorp Onstwedde een jongen geboren die voor altijd in de geschiedenis zou blijven. Zijn naam was Wilt, maar hij stond bekend als Roege Wilt. Van het moment dat hij ter wereld kwam, was het duidelijk dat hij niet zomaar een kind was. Zijn uiterlijk was afschuwelijk, met een groenige glans over zijn zwarte haar, een abnormaal grote mond, een brede neus en ogen die alles behalve vriendelijk waren. Toen hij gedoopt werd in de St. Nicolaaskerk sloeg hij de pastoor zonder enige aarzeling midden in het gezicht. Het was de eerste waarschuwing voor wat er zou volgen.

Wilt groeide op in een klein boerenhuisje aan de oostkant van het dorp, maar zijn ouders wisten niet wat ze met hem aan moesten. Hij kwelde dieren, pestte andere kinderen en luisterde nooit naar de terechtwijzingen van zijn ouders. Zelfs als zijn moeder haar lievelingspoes op een dag opgehangen terugvond tussen de houtstapels ontkende Wilt alles. Al vroeg had hij een haat tegen alles wat levend was, en zijn daden werden steeds gruwelijker.

{{ trans('customs.newsletter_signup.responsemsg') }}

{{ trans('customs.buttons.signup') }}

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

Toen Wilt tien jaar oud was, stierf zijn vader onder mysterieuze omstandigheden, wat velen in het dorp beschouwden als een gevolg van de ellende die Wilt in hun leven bracht. Enkele jaren later, toen de moeder van Wilt gedwongen was een varken te verkopen, eiste Wilt het geld op en sloeg zijn moeder neer. Kort daarna stierf ze ook, en Wilt, inmiddels een sterke jongeman, verliet het dorp om zijn geluk ergens anders te zoeken.

Bekijk ook

De wrede schulte van Diever: een spookverhaal uit Drenthe | Noorderland

Het spookverhaal van Olde Böppe, de wrede schulte van Diever, is er een die al eeuwenlang door de straten en velden van dit Drentse dorp fluistert.

Een pact met de duivel

Maar Onstwedde kon zijn boze geest niet ontlopen. Na zeven jaar keerde Wilt terug en werd gespot in de buurt van de Roege Baarg, een gevaarlijke, met struiken begroeide plek bij de beek Mussel-Aa. Niemand durfde nog in de buurt van de Baarg te komen, want het gerucht ging dat Wilt zich daar had verstopt in een stelsel van holen, waarin hij niet alleen zijn gestolen goederen bewaarde, maar ook met vreemde, onverklaarbare krachten speelde. Er werd gefluisterd dat hij zich had verdiept in de "zwarte kunst" en in staat was door muren te lopen en honden het blaffen te verhinderen.

Op een stormachtige avond klopte de duivel zelf aan de deur van Wilt. In een prachtig, maar vreemd kostuum betrad hij het hol van Roege Wilt. Zijn ogen brandden fel, bijna feller dan die van Wilt zelf, en hij vroeg of Wilt niet geïnteresseerd was in een bijzonder paard. Een paard dat kon springen over de Mussel-Aa, zodat niemand ooit meer bij hem in de buurt zou kunnen komen. Wilt, die nooit had leren lezen, tekende onmiddellijk een contract met zijn bloed, zonder het te begrijpen. In ruil voor zijn ziel zou hij 500 jaar kunnen genieten van het paard en zijn vrijheid.

De volgende ochtend stond het paard er inderdaad: zwart, snel en krachtig. Wilt dacht dat hij eindelijk vrij was. Maar er was een probleem: in zijn contract stond niet 500 jaar, maar vijf jaar. Wilt was te laat met het besef dat hij zich had laten bedriegen. En de tijd begon snel te dringen.

Bekijk ook

De roerige geschiedenis van de Wedderburcht | Noorderland

Welkom bij de Wedderburcht, een plek waar geschiedenis tot leven komt en waar heden en verleden op een bijzondere manier samenkomen.

Het einde van Wilt

Vijf jaar later, terwijl de duivel zijn vangst kwam ophalen, vluchtte Wilt met zijn paard en een ketel vol gestolen goud naar de bossen in Duitsland. Het paard sprong sneller dan ooit over de rivier, terwijl Wilt zijn rijkdom in de ketel hoorde rinkelen. Maar toen gebeurde het ondenkbare: de ketel vol goud veranderde plotseling in paardenstront. Wilt vloekte luid, maar zijn paard denderde door naar de Mussel-Aa, als in een wraakzuchtige vlucht.

Wilt greep zich vast, maar het paard trok hem met een enorme kracht naar de kolkende draaikolk van de rivier. Met een brul schoot Wilt door de lucht en verdween in het woeste water, terwijl de stem van de duivel klonk in de verre horizon: 'De tijd is wel gekomen, maar de man is er nog niet...'

Roege Wilt verdronk die dag in de Mussel-Aa, vijf jaar na het vreselijke pact dat hij had gesloten. Zijn lichaam werd nooit gevonden, en ook het paard verdween zonder spoor. De legende van Wilt, de man die zijn ziel aan de duivel verkocht, blijft voortleven als een waarschuwing voor de prijs van hebzucht.