Tegelijk met het ingevallen duister zijn ook de stemmen in de groep verstomd. Tien paar voeten stappen nu op gevoel én op gepaste afstand, soms in het spoor van een oplichtend zandpad. Steeds dieper sjouwen ze zo samen de donkerte in, omringd door silhouetten van woudreuzen en de schrille roep van een bosuil. Tot plots, aan de open horizon, de beloning gloort. Pats! Daar knipt de volle maan haar schijnwerper aan.
Goed beschouwd stelt de volle maan qua lichtsterkte niet eens zo gek veel voor. Zo’n 0,1 lumen (de eenheid voor lichtstroom). Dat komt niet in de buurt van een beetje ledlamp. Laat staan het zonlicht van overdag, met een kracht van 100.000 lumen. Maar ho, vergis je niet! Voor wie net uit het stikdonker komt gelopen is het alsof iemand daarboven een bouwlamp heeft aangezet. Je ogen raken gaandeweg gewend aan de invallende duisternis, het contrasterende schijnsel is dan opeens verrassend sterk. Dat is dan ook de grote kracht van deze vollemaanwandeling: het “wauw”-effect.
Meer lezen? Deze reportage verscheen Noorderland 2020-7. Dit nummer is nu te koop in de winkel en in onze webshop!
Bron: Jolanda de Kruyf | Beeld: iStock
