Foto: iStock
Drie jaar geleden timmerde mijn vader voor ons een prachtig huisje dat een prominente plaats tussen de hedera kreeg. Maar pas afgelopen najaar verwelkomden we er onze eerste Bed & Breakfast gasten. De hele familie, inclusief onze hond, keek ingespannen toe hoe de logés in en rond de B&B scharrelden. Wat waren we vereerd dat ze óns huis hadden uitgezocht om de winter behaaglijk door te brengen! Als dank serveerden we de visite, voor het slapengaan, regelmatig een paar kattenbrokjes waar heerlijk van gesnoept werd.
Helaas zijn de gasten dit voorjaar – zonder gedag te zeggen – uitgecheckt. Toch zijn we wat blij dat we familie Egel een warm en beschut plekje mochten bieden. Nu maar hopen dat ze het naar hun zin hebben gehad en onze B&B volgend jaar weer bezoeken.
Knusse pleisterplaatsen waar je welkom bent voor een praatje of een kop koffie tijdens de fietstocht, dit nummer grossiert erin. Rustpunten waar je gelukkig bent op een paar vierkante meter. Verscholen tuingenot met een gedroomde zwemvijver in het Groninger land. Schattige lytse hûskes en lutje hoeskes, want die minihuisjes zijn helemaal in. Om een versoberd leven in te leiden of je tijdelijk in terug te trekken. Noorderlandlezers vertellen lyrisch over hún tiny house, blokhut of veranda die dat instant gevoel van geborgenheid geeft.
Nesteltijd. Onze huisbioloog vertelt over vernuftig gebouwde “kinderkamers” in de dierenwereld. Een Drentse steenhouwer laat zien hoe in zijn materiaal troostrijke monumentjes schuilgaan. In Friesland leren we wat mienskip is en op de Waddeneilanden dwalen we door onder zand gestoven oorlogserfgoed dat weer is geborgen voor de toekomst.
Genoeg te lezen, dus. Als je mij zoekt, ik ben even een paar uurtjes van de radar. In de buurt van dat lieve huisje, verstopt tussen de hedera.
Rodi Nijp-van Reeken
Hoofdredacteur
